Vorige week vroeg ik in de Facilitator Gym van Mireille Beumer wie met mij Wonder.me eens wilde testen. Ik had het al eerder in een kleinere setting geprobeerd, maar nog nooit met een wat grotere groep gebruikt. En zo ontmoette ik ruim 20 mede-facilitatoren in Wonder.me afgelopen vrijdagmiddag. Bekende en onbekende gezichten, maar allemaal met dezelfde nieuwsgierige houding naar deze tool.
Wonder.me is een digitale ontmoetingsplek die speelser oogt dan Zoom. In Wonder verschijn je met je foto in een cirkeltje en kun je met anderen in contact komen. Er komt een cirkel om jullie avatars heen en je ziet elkaars video en hoort elkaar praten. Anderen kunnen in jullie cirkel komen of je kunt iemand uitnodigen om aan te sluiten.
Wat viel me op in Wonder.me?
Als host kon ik een icebreaker-vraag invoeren. Er zijn allerlei standaardvragen, maar mij leek de vraag ‘Als dit een borrel was, wat voor drankje had je dan in je hand?’ wel toepasselijk. Het antwoord op de vraag verscheen dan boven ieders naam in Wonder.me. Leuk dus dat je ook je eigen vraag kunt kiezen, passend bij het doel en bij het gezelschap.
Die cirkels waarin je elkaar ontmoet hebben wat weg van de kleine groepjes die je op een borrel aantreft. Je kunt de cirkel ook privé maken, zodat niemand kan aansluiten. Handig om te roddelen, zei iemand 😉 Je kunt maximaal met 15 personen in een cirkel. Dat vind ik dan weer best veel, want wil je al die mensen zien, dan kom je weer in een soort van Zoom-setting terecht en dat haalt het effect van deze tool weer weg. Zodra je buiten de cirkel klikt ben je meteen uit het gesprek. Dat gebeurde mij best een paar keer per ongeluk. Oeps!
Als host kun je ook ‘broadcasten’. Daarbij spreek je alle aanwezigen toe en terwijl je dat doet vallen alle andere gesprekken stil. Als host is het heel vreemd. Je kijkt op dat moment alleen naar je eigen beeld en mist alle interactie met anderen. Later kwam ik erachter dat je wel de chat kunt zien, dus er is wel interactie mogelijk.
Als host kun je ook je scherm delen, maar ook bij het scherm delen zie je als host alleen je eigen scherm en is zelfs de chat uit beeld.
We ontdekten nog een bijzonder iets aan dit broadcasten. Je kunt namelijk met 6 mensen tegelijk broadcasten en dus samen ‘op het podium staan’, maar je moet wel je host-password afgeven aan degenen die met jou willen presenteren. Een van de deelnemers zei al dat ik mijn pincode af had gegeven. 😉 Ik vind het nogal een dingetje dat je dus al je instellingen uit handen moet geven. Misschien dat de makers hier nog iets voor kunnen verzinnen.
Je kunt een eigen achtergrond kiezen. Handig om bijvoorbeeld je bedrijfskantine, de aula van je school of een gezellig café te kiezen. Net wat past bij jouw gezelschap.
Je kunt ‘area’s’ aanmaken en die een naam geven. Sommigen dachten dat je binnen zo’n area meteen met elkaar in gesprek kwam, maar dat gebeurt dus alleen in zo’n cirkel. Zo’n area kun je bijvoorbeeld een thema geven, zodat je weet dat je daar gelijkgestemden tegenkomt. Ook tijdens de sessie kun je als host nog extra area’s toevoegen.
We ontdekten ook een bug. Terwijl een van de deelnemers dacht dat ze vrijuit kon bellen omdat ze op mute stond, bleek de mute-knop niet te werken bij haar. Niet dat wij nu al haar geheimen kennen, maar dit is nogal wat. Later werkte de knop wel, maar niet zo handig dus.
Vergelijking met andere virtuele ontmoetingsplekken
Een tijdje terug verkenden we met een aantal personen Mibo. Dat zag er veel speelser uit en dat gaf wel wat extra’s vond ik. In Mibo bewogen we ons als robotjes over een strand, rondom een kampvuur en in een café. En je kon met bepaalde toetscombinaties dingen oppakken en aan een ander geven. Ook hoorde je geroezemoes van andere gesprekken. Hoe dichterbij je kwam, hoe beter je die gesprekken kon verstaan en dus ook kon besluiten om je bij dit groepje aan te sluiten of niet.
Collega-facilitators hadden het ook nog over Spacial.chat en Gather Town, maar daar heb ik nog niet eerder mee gewerkt. Jij wel? Dan hoor ik graag van jouw ervaringen met die tools.
Waar zou ik Wonder.me voor gebruiken?
Wonder is een leuke tool om met je team bijvoorbeeld de week te starten of juist af te sluiten. Ook zie ik voor me dat je deze tool inzet als soort open ontmoetingsplek voor collega’s die thuiswerken. Ik vergelijk het met het barretje bij mijn favoriete vakantieadres in Portugal. Als je behoefte hebt aan gezelschap ga je er heen en je kijkt wie je er aantreft. Heb je geen behoefte aan gezelschap, dan blijf je op je eigen terras bij je appartement. Als je Wonder op deze manier gebruikt, kun je Wonder op de achtergrond aanzetten en benutten om je koffiepauzes samen met collega’s door te brengen.
Ik aarzel nog wel of ik Wonder bij grotere groepen zou inzetten met mensen die elkaar niet kennen.
En jij?
Wat is jouw ervaring met Wonder.me of andere tools? Ik leer graag van jouw ervaringen! Of heb je hulp nodig bij het vormgeven van jouw online bijeenkomst? Laat het me weten!